Alle winkels sluiten om 1 uur en om 5 over een is de binnenstad leeg en verlaten.

Om kwart voor twee komen in de du Toitstraat autos aanryden de een na de ander en de straat staat tegen 2 uur vol, want Betsy en Joop trouwen (de kerk in de du Toitstraat is een van de oudste kerken van Pretoria en staat in de binnenstad) Als alle menschen gezeten zijn (ruim 250) komen Mevr. Timmerman, Joh, en ik binnen. Klokslag 2 uur gaat de klok luiden daarna gaat het orgel spelen en komt Vader Timmerman met z'n dochter Betsy aan de arm en gevolgd door Hilda als bruidsmeisje de kerk binnen. Gelijktijdig komt Joop gevolgd door z'n bruidsjonker uit de consistoriekamer z'n bruid tegemoet en neemt haar van haar Vader over. Na het uitspreken van de zegen werden de huwelijks formulieren gelezen. De dienst welk door dominee Smit werd geleid was in een woord prachtig. Halfpad deze dienst werden ze toegezongen door een colega van Joop. Boven van het balkon af begeleid door het orgel zong Ge Korsten het Onze Vader Afrk. woorden Eng melodie. Dit was een groot moment en allen waren dan ook onder de indruk van deze prachtige stem. Hierna vond de Huwelijks bevestiging plaats en na het zingen van de zegen begaven de menschen zich naar buiten en wij naar de consistorie om de papieren te tekenen. Toen we na tien minuten buiten kwamen en bruid en buidegom op de kerktrappen stonden regende het confettie en gonzde de filmcamera's en klikten de fototoestellen. Hierna zijn we naar de Uniegebouwen gereden om weer foto's en films te maken. Kwart over drie waren we weer aan de zaal waar de receptie begon. Het bruidspaar met hun ouders staan aan de ingang van de zaal om de gelukwenschen in ontvangst te nemen. Handen drukken en zoentjes geven zonder einde. De ceremonie meester was een broer van Mnr Timmerman. De heildronk werd ingesteld door Niek Bolweg welke het bruidspaar toesprak. Daarna heeft Joop de wederzijdse ouders toegesproken en alle aanwezigen. Het was een mooie receptie en er werd lekker gedanst onder leiding van een gezellig bandje. Om half zes ging Betsy verkleden en om zes uur kwam Joop met z'n car voor. De car was inmiddels door vrienden onder gesmeerd en geschreven met vaselien en confettie en er onder zat een touw met lege blikken wat natuurlijk met het wegrijden een enorm geraas maakte. Om zes uur vertrok het bruidspaar onder luid gejuig van alle vrienden op hun huwelijksreis welke drie weken zal duren naar Durban.

God het ons nie beloof
'n wolkelose dag,
net blomme waar ons gaan,
net vreugde en gelag.
God het ons nie beloof
die sonskyn sonder reen,
voorspoed sonder lyding,
geen smarte of geween.
Maar Hy het ons beloof
lig vir elke dag,
rus na al die arbeid,
hulp en raad en krag,
genade en beproewing,
liefde ewig waar,
innige vertroosting,
trou onwankelbaar.
               

My lewe is 'n weefpatroon
tussen my Heer en my;
ek mag nie self die kleure kies,
want Hy, die Meester, lei. 
Soms weef Hy met donker draad
van smart, en ek vergeet -
ek sien die onderkant, en Hy
die bokant van die kleed.
Maar eendag word die spoel weer stil,
en die weefstoel staan;  
dan word die weefwerk oopgerol,
en dan sal ek verstaan.
Vir Sy volmaakte plan moet daar
ook donder drade wees;
die helder kleure is so mooi...
maar swart mag ons nie vrees.